Spelen is niet zo vrijblijvend. In Freinets uitspraak ‘spelen is werken’ zit een grote waarheid. Als je kijkt naar hoe betrokken en intens kinderen spelen, dan weten we dat die ‘intense tijd’ fundamenteel is en dat kinderen zich tijdens spel volop ontwikkelen. Daarom is het interessant om zorg te dragen voor rijk spel van kinderen. Wat als ze in vrij spel altijd teruggrijpen naar hetzelfde soort spel? Hoe verrijk je dan hun spel en op die manier ook hun totale ontwikkeling?