Hoe nieuwsgierig ben jij naar de leefwereld van kinderen?

Omschrijving

De waarnemingen van professionals die werken met kinderen worden vanzelfsprekend gekleurd door eigen beelden, ervaringen, overtuigingen, relaties en cultuur. Wanneer we nadenken over kindontwikkeling, is het goed dat we weet hebben van de leefwereld van het kind, zodat we ons een beeld kunnen vormen van zijn leven, leren en ontwikkelen. Door aandachtig betrokken te zijn, zonder oordeel proberen te luisteren en vragen te stellen, vormt zich een steeds completer verhaal.

Tijdens een deelsessie over de leefwereld van jonge kinderen, op het congres Leve het jonge kind, stelde ik de deelnemers deze beginvragen. ‘Wisten jouw ouders/verzorgers hoe het op school écht met je ging?’ en ‘Wisten jouw begeleiders hoe het thuis voor jou was?’ De leeftijd van de deelnemers was gemêleerd, de gesprekken levendig. Soms haakten de vragen in op oude pijn van ongezien blijven, maar in de meeste gevallen deelden mensen interessante, boeiende ervaringsverhalen. Over scholen die nauw verbonden waren met gezinnen, over laagdrempelige contacten tussen professionals en ouders. Maar ook over grote kloven, nauwelijks uitwisseling, of ouders die werkelijk geen idee hadden hoe het echt met hun kind ging op de verschillende plekken. En professionals die ook geen idee hadden hoe jij thuis of buiten school was. 
De vervolgvraag in de workshop ging over de grotere familie, de wijk en de omgeving van hen vroeger. Hoe was dat? Speelde je veel buiten, waren er families waar je graag kwam? Was je lid van verenigingen, een kerk, sport? En waren daar mensen die betekenisvol voor je zijn geweest, die jou echt zagen? Opnieuw komen er mooie verhalen. Over ouders die te druk waren, maar een oma die in de straat woonde en er altijd was. Over een conciërge in het buurthuis. Een trainer van de voetbalclub. Een begeleider in de kerk. Over plekken in je nabije omgeving die invloed hebben gehad op jouw ontwikkeling. Positief én negatief…