Ouderbetrokkenheid in de kinderopvang

Omschrijving

In dit onderzoek verkennen we of pedagogisch professionals vaders en moeders in de kinderopvang verschillend benaderen en welke opvattingen pedagogisch professionals hebben over mannen en vrouwen en de manier waarop zij denken dat mannen en vrouwen zorg en betaalde arbeid idealiter verdelen.

In de samenleving zijn de opvattingen over mannen en vrouwen aan verandering onderhevig. Zo denken steeds minder mensen in Nederland dat vrouwen geschikter zijn om voor jonge kinderen te zorgen dan mannen, terwijl er ook een groep blijft bestaan die deze overtuigingwel houdt (SCP, 2020). Ook gaan mannen en vrouwen in Nederland zich langzaamaan anders gedragen op de arbeidsmarkt; mannen werken vergeleken met 10 jaar geleden iets vaker in deeltijd, terwijl de arbeidsparticipatie en gemiddelde arbeidsduur van vrouwen in die periode juist is toegenomen, al zijn er onderling grote verschillen (SCP, 2020). Ook onder de groep ouders met wie de Kinderopvanggroep samenwerkt zullen er verschillen zijn tussen de manier waarop ouderparen de zorg en betaalde arbeid verdelen.

De Kinderopvanggroep beoogt ouders (vaders én moeders) te betrekken bij de kinderopvang. In deze samenwerking heeft de Kinderopvanggroep een open houding jegens ouders hoog in het vaandel staan. De Kinderopvanggroep beschrijft in hun beleid dat zij zelfreflectie van pedagogisch professionals en met name het verkennen van de eigen vooroordelen en waarheden nodig acht om deze open en inclusieve houding te bevorderen. Voor ouders kan het belangrijk zijn dat professionals hun eigen opvattingen verkennen en hier bewust mee omgaan in de interactie met ouders. Zo kunnen de schuldgevoelens bij werkende vrouwen groter zijn als ze geconfronteerd worden met personen en organisaties die hen vanuit traditionele rolopvatting benaderen, dan wanneer zij omringd worden door mensen die vrouwen en zorgen minder sterk aan elkaar relateren (Aarntzen et. al. 2021). Vaders daarentegen worden soms onbedoeld weggezet als tweederangs opvoeders. Zo beschrijft Jasper van den Bovenkamp in dagblad Trouw (28 juni 2022) hoe hij zich stelselmatig buitenspel gezet voelt door de manier waarop alles rondom de zorg van jonge kinderen op moeders gericht lijkt te zijn.

We verkennen in dit onderzoek de impliciete en expliciete opvattingen van pedagogisch professionals over mannen en vrouwen en over vaders en moeders. We zijn ook benieuwd of zij vaders en moeders verschillend benaderen door hen bijvoorbeeld anders te informeren en met welke ouders zij in de dagelijkse praktijk in contact komen.