Kinderen vertonen al erg vroeg competent gedrag. Erg jonge kinderen zoeken al actief aandacht, communiceren met jou, en proberen de dialoog op gang te houden. Of denk aan de gedrevenheid van jonge kinderen om steeds mobieler te worden tot ze letterlijk op eigen benen staan. Als je als kinderbegeleider oog hebt voor die competenties, dan kom je dichter bij de kinderen te staan, want je ziet, waardeert en geniet van hun sterktes, in plaats van dat je focust op wat ze (nog) niet kunnen. Maar hoe doe je dat nu, kinderen competentiegericht benaderen?